Άγιος Γεώργιος: Ο καβαλάρης της πίστης, ο ήλιος της Άνοιξης
Μέσα στην ευωδία της άνοιξης, όταν οι παπαρούνες χορεύουν με το αεράκι και τα χελιδόνια ζωγραφίζουν στον ουρανό κύκλους ελπίδας, γιορτάζει ένας άγιος που αγαπήθηκε όσο λίγοι: ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος.
Φέτος, το 2025, το όνομά του αντηχεί την Τετάρτη 23 Απριλίου, λίγες μέρες μετά την Ανάσταση, σαν μια συνέχεια του θριάμβου του φωτός επί του σκότους. Είναι η στιγμή που οι καμπάνες των εκκλησιών αντηχούν χαρμόσυνα και τα χωριά ντύνονται στα γιορτινά τους, γιατί “γιορτάζει ο Γιώργης”.
Ο καβαλάρης του φωτός
Ποιος δεν έχει δει την εικόνα του πάνω στο λευκό του άτι; Με βλέμμα καθαρό, κοντάρι σταθερό, στοχεύει τον δράκο που βρυχάται από τα βάθη του σκότους. Όχι ένα τέρας με λέπια, αλλά τον φόβο, το ψέμα, την καταπίεση. Και εκείνος, ο Γεώργιος, το παλικάρι από τη Λύδδα, δεν δίστασε. Στάθηκε απέναντί τους, φορώντας όχι πανοπλία από σίδερο, αλλά πίστη από φως.
Στρατιώτης του ρωμαϊκού στρατού, μα πολεμιστής της αγάπης, μαρτύρησε για τον Χριστό, αρνούμενος να θυσιάσει την ψυχή του στις βωμολοχίες της εξουσίας. Κι έτσι έγινε Μεγαλομάρτυρας, ήρωας όχι μόνο της θρησκείας, μα και της καρδιάς των ανθρώπων.
Γιορτάζει η Ελλάδα
Στις 23 Απριλίου, κάθε χρόνο (εκτός αν πέσει Μεγάλη Εβδομάδα), οι εκκλησίες γεμίζουν. Οι εικόνες του λιτανεύονται με λουλούδια, τα ξωκλήσια του γεμίζουν με τάματα, άλογα, σημαίες, χορούς. Γιατί ο Άγιος Γεώργιος δεν είναι μόνο άγιος· είναι έθιμο, είναι ιστορία, είναι το φως που μπαίνει από τα παράθυρα του Απρίλη.
Χρόνια Πολλά, Γιώργηδες και Γεωργίες
Σε κάθε Γιώργο που παλεύει με τους δράκους του σήμερα, σε κάθε Γεωργία που φυλά μέσα της μια πίστη αθόρυβη, λέμε από καρδιάς: Χρόνια Πολλά. Ο Άγιος να είναι πάντα καβαλάρης στο πλάι σας, και το κοντάρι του να δείχνει τον δρόμο — όχι της μάχης, μα της αλήθειας.
