Κρυστάλλειο Δημοτικό Σχολείο Πεντέλης: Διαδικτυακή εκδήλωση για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα
O Σύλλογος γονέων «Κρυστάλλειου Δημοτικού Σχολείου Πεντέλης» διοργάνωσε διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα τα: «Ασυνόδευτα Προσφυγόπουλα: Φιλοξενία – Ένταξη- εκπαίδευση».
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2021 και είχε διάρκεια 2,5 ωρών. Την διαδικτυακή εκδήλωση άνοιξε ο συντονιστής της εκδήλωσης Κώστας Χριστόπουλος, γραμματέας του Συλλόγου Γονέων Κρυστάλλειου Δημοτικού Σχολείου Πεντέλης και πρώην Πρόεδρος Ένωσης Γονέων Πεντέλης, ενώ καλεσμένοι ομιλητές ήταν οι :
⦁ Ειρήνη Αγαπηδάκη, Ειδική Γραμματέας Προστασίας Ασυνόδευτων Προσφυγόπουλων, Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου
⦁ Στέλιος Κούλογλου, δημοσιογράφος TVXS, Ευρωβουλευτής
⦁ Οδυσσέας Βουδούρης, πρόεδρος “Κοινωνικού ΕΚΑΒ”, πρώην πρόεδρος Γιατρών Χωρίς Σύνορα, πρώην Γεν. Γραμματέας Υποδοχής Προσφύγων
⦁ Κέλλυ Ναμία, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης
⦁ Γεωργία Χαλκουτσάκη, Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ, Παιδική Προστασία
⦁ Αθανασία Νικολοπούλου, συντονίστρια Δομής Φιλοξενίας “Νεφέλη2”
⦁ Γρηγόρης Λιβιεράτος, γονέας μαθητή Γυμνασίου Πεντέλης, τοπικός σύμβουλος Πεντέλης
⦁ Βασίλης Κλεισιάρης, φιλόλογος, εκπαιδευτικός στη Δομή Φιλοξενίας “Νεφέλη2”
⦁ Ελευθερία Μηνίτσιου, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων 2ου Δημοτικού Πεντέλης
⦁ Γιάννης Μπουλούκος, εκπαιδευτικός, τοπικός σύμβουλος Νέας Πεντέλης
⦁ Νέλλη Στεφανάκου, γονέας μαθήτριας Λυκείου Πεντέλης
⦁ Ελένη Ζευκιλή, διευθύντρια 2ου Δημοτικού σχολείου Πεντέλης
⦁ Ελένη Πλέστη, διευθύντρια Κρυστάλλειου 1ου Δημοτικού σχολείου Πεντέλης
⦁ Λίνα Βαϊανού, πρώην υπεύθυνη προγράματος (2019) PRAKSIS
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τον συντονιστή κ. Χριστόπουλο, ο οποίος στον πρόλογο του αναφέρθηκε στα ασυνόδευτά προσφυγόπουλα, εστιάζοντας στην δομή που υπάρχει στον δήμο Πεντέλης, και στα παιδιά που ζουν εκεί, τα οποία φοιτούν σε σχολεία του δήμου σε όλες τις βαθμίδες. Η πρώτη επαφή με την δομή είχε γίνει πριν από έναν χρόνο στην κοπή της πίτας. Μετά πλέον από έναν χρόνο, τόνισε πως θα πρέπει να συζητηθούν τα προβλήματα και τα θέματα τα οποία υπάρχουν στην δομή, μέσα από τα μάτια των ανθρώπων που ζουν με αυτά τα παιδιά κάθε μέρα, καθώς και με τους ανθρώπους που είναι δίπλα τους.
Η πρώτη ομιλήτρια ήταν η κυρία Ειρήνη Αγαπηδάκη, Ειδική Γραμματέας Προστασίας Ασυνόδευτών Προσφυγόπουλων. Αναφέρθηκε στις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών που στην αρχή ήταν πολλές, αλλά εξήγησε πως θα πρέπει να θυμάται κανείς πως είναι και αυτά παιδιά, που έχουν και όνειρα και ανάγκες όπως όλα τα παιδιά. Θα πρέπει να υπάρχει ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ αυτών των παιδιών και των τοπικών κοινωνιών για να γίνουν άμεσα αποδεκτά. Επισήμανε τα προβλήματα που είχαν λόγω των μεγάλων εισροών προσφύγων στην χώρα μας, που κάποια στιγμή είχαν φτάσει περί τα 5.300 χιλιάδες ασυνόδευτα παιδιά. Τα παιδιά αυτά φιλοξενούνταν σε αστυνομικά τμήματα εξαιτίας της «προστατευτικής φύλαξης» που πλέον έχει καταργηθεί δια νόμου. Περιγράφει πως αντιμετωπίστηκαν οι αρχικά πολύ δύσκολες συνθήκες, ενώ αναφέρθηκε στην προηγούμενη χρονιά που πέρασε πως ήταν μια χρονιά που στέφτηκε με επιτυχία αφού πρακτικά εισήλθε μια σχετική τάξη.
Αρχικά παρέλαβαν γύρω στις 1100 θέσεις και σήμερα έχουν ξεπεράσει τις 2000 θέσεις φιλοξενίας σε ξενώνες. Πλέον γίνονται μαζικές μετακινήσεις ασυνόδευτων ανήλικων από τα νησιά. Από τον περσινό Φεβρουάριο μέχρι τον Σεπτέμβριο μετακινήθηκαν πάνω από 2000 ασυνόδευτα παιδιά από τα νησιά. Τώρα τα μόνα ασυνόδευτα παιδιά είναι νέες αφίξεις, τα οποία μένουν 15 ημέρες καραντίνα και στην συνέχεια μεταφέρονται σε ξενώνες φιλοξενίας στην ενδοχώρα. Σήμερα βρίσκονται 70 παιδιά στα 5 νησιά και το φυλάκιο, αριθμός που αναλογεί στις αφίξεις των τελευταίων 15 ημερών. Έχει επιλυθεί η κατάσταση που υπήρχε στο παρελθόν δηλαδή παιδιά άστεγα, στα νησιά, στα κρατητήρια, χωρίς να υπάρχει οργανωμένο σχέδιο διαχείρισης. Την επίλυση διευκόλυνε η απουσία υψηλών εισροών, σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μπορούσαν να το καταφέρουν, τόνισε. Από εδώ και πέρα, θα αρχίσουν να θεσμοθετούν επίσημους τρόπους πλαισίωσης των ξενώνων και για τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί. Πέρυσι υπήρχαν άλλες προτεραιότητες πολύ σημαντικές. Αναφέρθηκε στην υποστήριξη του προσωπικού, καθώς όλο το προσωπικό είναι μια ομάδα. Οι φροντιστές είναι οι πιο σημαντικοί άνθρωποι, επειδή είναι αυτοί που έρχονται σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά και διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε πολλά ζητήματα από την ψυχική υγεία μέχρι την καθημερινότητα των παιδιών αυτών. Θέλουν, επισημαίνει, να δώσουν μεγάλη σημασία στα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά του συστήματος. Επίσης, προσπαθούν να στηρίξουν κάποιες υπηρεσίες που λείπουν από το σύστημα όπως υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Η μεγαλύτερη τους προσπάθεια όμως είναι να επιτύχει η φοίτηση των παιδιών στα σχολεία.
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο κ. Στέλιος Κούλογου, όπου αναφέρθηκε στα ασυνόδευτα παιδιά και τον τρόπο που χειρίζεται το ζήτημα η Ευρωπαϊκή Ένωση, σημειώνοντας ότι ναι μεν στα λόγια υπάρχουν πάρα πολύ καλές προθέσεις, στην δε πράξη όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Υπάρχουν χώρες που είναι δεκτικές, κυρίως όταν υπάρχουν ασυνόδευτα παιδιά που αναζητούν την οικογένειά τους, αλλά υπάρχουν και χώρες που είναι φειδωλές στην ανθρωπιά και στην αλληλεγγύη Η καλύτερη υποδομή σήμερα είναι στην Γερμανία, όπου έχουν και μια σχετική εμπειρία, καθώς και στην Πορτογαλία όπου έχουν μια μεγαλύτερη ευαισθησία. Στην Γερμανία υπάρχει μια αγάπη προς τα παιδιά. Επισήμανε πως η Ελλάδα σαν χώρα, αλλά και ο κύριος Βουδούρης με τη συνεισφορά του, έχουν ως στόχο να σώσουν ανθρώπινες ζωές και ψυχές.
Ο κ. Χριστόπουλος αναφέρθηκε επίσης και στην δομή της Πεντέλης όπου όπως είπε η δουλειά που γίνεται εκεί είναι εξαιρετική. Αναφέρθηκε και σε μια μελέτη όπου τα παιδιά ηλικίας 14 χρόνων ήταν 2% ενώ τώρα φτάνουν το 15% επειδή έχει αυξηθεί ο αριθμός των μικρότερων παιδιών που φτάνουν στη χώρα μας.
Ο κ. Βουδούρης, ως πρόεδρος “Κοινωνικού ΕΚΑΒ”, έκανε μια εκτενέστερη αναφορά σε κάτι που ήδη προαναφέρθηκε και συγκεκριμένα στην φυλάκιση αυτών των παιδιών, με σημείο αναφοράς το 2016, όπου και έγινε αυτή η αποκάλυψη, προκαλώντας σοκ στον ίδιο και στους συνεργάτες του, και επιθυμούσε να λήξει όλη αυτή η δύσκολη κατάσταση. Δεν πρόλαβαν να το πετύχουν όταν ήταν στα πράγματα αλλά χαίρεται πάρα πολύ που έχει υλοποιηθεί σήμερα. Αυτή την στιγμή ενημέρωσε πως λειτουργούν τρεις δομές, με μια από αυτές να είναι αυτή στην Πεντέλη. Μέχρι στιγμής έχει πετύχει η πρώτη φάση που είναι να στηθούν αυτές οι δομές και να φιλοξενηθούν αυτά τα παιδιά. Η δεύτερη φάση δεν είναι να παραμείνουν απλώς σε μια δομή και να ξεχαστούν αλλά να τους δοθούν τα κατάλληλα εφόδια ώστε να μπορέσουν να ενταχτούν στην Ελληνική κοινωνία ή σε άλλες Ευρωπαϊκές. Ο στόχος αυτή την στιγμή είναι να γίνει ένα ποιοτικό άλμα που να μπορεί να φιλοξενήσει και να αναπτύξει διάφορες δραστηριότητες, για αυτά τα παιδιά όπως μια επαγγελματική κατάρτιση, ένα ατελιέ φωτογραφίας κ.α. Η βασική δυσκολία είναι η πλαισίωση που θα τους δώσει την φροντίδα που τους αξίζει, γιατί έχουν ζήσει δραματικές συνθήκες στην χώρα τους, αλλά και κατά το ταξίδι τους μέχρι να φτάσουν στην Ελλάδα. Ένα πολύ σημαντικό βήμα αποτέλεσε η Γραμματεία των Ασυνόδευτων, αλλά θα πρέπει να δοθεί περισσότερη έμφαση για ουσιαστική στήριξη και όχι μόνο στην γραφειοκρατική. Θα πρέπει να υπάρχει μια ποιοτική συνεργασία μεταξύ της κυβέρνησης και των μη κυβερνητικών οργανώσεων και να γίνει κατανοητό πως και οι δυο ασκούν το ίδιο έργο και θα πρέπει να συνεργάζονται και να δρουν όλοι για τον ίδιο σκοπό.
Η επομένη ομιλήτρια ήταν η κ. Γεωργία Χαλκουτσάκη όπου αναφέρθηκε στην ατυχία που είχε όταν δούλευε στην Λέσβο επειδή εκεί έζησε την «ζούγκλα» της Μόριας από κοντά. Κάποια στιγμή αναφέρει ότι στην Μόρια είχαν φτάσει στα 1200 τα ασυνόδευτα παιδιά, και το κράτος αδυνατούσε να τα στεγάσει. Η σκέψη να μεταφερθούν αυτά τα παιδιά σταδιακά αποδείχθηκε εξαιρετική. Αυτή την στιγμή υπάρχει στα σκαριά μια γραμμή που όταν κάποιος βρει κάποιο παιδί ασυνόδευτο, ενεργοποιείται ο κατάλληλος μηχανισμός ώστε να γίνεται η καταγραφή του και μετά οδηγείται σε κάποια δομή.
Από την δική τους πλευρά, εξηγεί, προσπάθησαν να βοηθήσουν την κυβέρνηση για την άμεση αποσυμφόρηση των νησιών και την άμεση λειτουργία προσωρινών δομών ώστε τα παιδιά να μεταφέρονται προσωρινά σε ασφαλές μέρος. Μετέφεραν συνολικά 800 παιδιά που ζούσαν κάτω από άσχημες συνθήκες. Μαζί με τους φορείς μπόρεσαν να διασφαλίσουν την ομαλή πορεία αυτών των δομών καθώς και ότι άλλο χρειάζεται ώστε αυτά τα παιδιά να λάβουν στην συνέχεια ψυχολογική υποστήριξη και όχι μόνο. Το κύριο μέλημα είναι βέβαια η μετάβαση των παιδιών σε κύριες δομές που θα φιλοξενούν έναν αρκετά μικρό αριθμό παιδιών. Έχουν έρθει αντιμέτωποι με πολύ θετικές πρωτοβουλίες που στηρίζουν αυτά τα παιδιά. Ακόμα ενίσχυσαν και στο κομμάτι της Γραμματείας της εύρεσης των οικογενειών των παιδιών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μέχρι στιγμής 600 ασυνόδευτα παιδιά έχουν ήδη μεταφερθεί προς άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ανταπόκριση και για άλλα παιδιά είναι πάρα πολύ θετική από κάποιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανέφερε η Κέλλυ Ναμία από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης και αναφέρθηκε στη στενή συνεργασία του Οργανισμού με όλους τους φορείς και ειδικά με την Ειδική Γραμματέα κ. Αγαπηδάκη, επιτυγχάνοντας ενθαρυντικά αποτελέσματα.
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο κ. Βασίλης Κλεισιάρης, που δουλεύει από την αρχή που ξεκίνησε η δομή φιλοξενίας όπου φιλοξενούνται 36 παιδιά από διάφορες χώρες, τα περισσότερα από τα οποία έρχονται από εμπόλεμες ζώνες και έχουν βιώσει τραγικές καταστάσεις. Ο στόχος, όπως εξήγησε, είναι να τα ενταχτούν σε μια Ελληνική και Ευρωπαϊκή καθημερινότητα, που είναι βέβαια δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν στο μυαλό τους το σχολείο, είτε γιατί από την χώρα που έχουν φύγει το σχολείο τους έχει βομβαρδιστεί, είτε γιατί έκαναν μάθημα στο σπίτι τους για να μην τα σκοτώσουν, όμως σιγά-σιγά προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες. Αυτά τα παιδιά έχουν πολλά να δώσουν αλλά και να πάρουν. Όλα αυτά τα παιδιά επηρεάζονται από την υποδοχή που δέχονται. Είναι παιδιά πάνω απ’ όλα. Ευχαριστεί τα σχολεία και τους ανθρώπους που έχουν βοηθήσει και έχουν αγκαλιάσει αυτά τα παιδιά. Έχουν γίνει πολλά βήματα επειδή οι άνθρωποι που ήταν στην αρχή επιφυλακτικοί έχουν σχηματίσει μετά άλλη άποψη γι’ αυτά τα παιδιά. Κλείνοντας αναφέρθηκε στις τάξεις υποδοχής και στα παιδιά με μαθησιακά προβλήματα και πρότεινε ότι θα πρέπει να υπάρχει μια διαφορετική τάξη γι’ αυτά τα παιδιά για να παρακολουθούν όλα τα μαθήματα, και ίσως να βοηθηθούν και από το ΚΕΣΥ. Σε ερώτηση του κ. Κώστα Χριστόπουλου αν τα παιδιά θέλουν να πάνε σχολείο και αν τους αρέσει το σχολείο ο κ. Κλεισιάρης απάντησε πως τώρα λόγω της καραντίνας το αναζητάνε και ρωτάνε πότε θα πάνε ξανά.
Η δομή ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2020 με 36 παιδιά. Πολλοί έρχονται από περιέργεια για να δουν γιατί είναι μαζεμένα τόσο παιδιά αναφέρει η κ. Αθανασία Νικολοπούλου. Είναι και αυτά παιδιά όπως όλα τα παιδιά με την διαφορά πως είναι ασυνόδευτα και βρίσκονται συνδεμένα με το προσφυγικό ζήτημα και χρίζουν μια ιδιαίτερη μεταχείριση και προσέλκυση. Συνολικά στον σύλλογο “Νεφέλη 2” έχουν φιλοξενήσει 70 παιδιά. Τα υπόλοιπα παιδιά είτε έχουν φύγει με επανενώσεις στην οικογένειά τους είτε έχουν ενηλικιωθεί και φιλοξενούνται σε ξενώνες ενηλίκων, είτε παίρνουν την ζωή στα χέρια τους και κάνουν το επόμενο βήμα μόνα τους. Τα παιδιά μέσα στην δομή πλαισιώνονται σε όλα τα επίπεδα ψυχολογικό, εκπαιδευτικό κ.α. Ένα από τα δυσκολότερα σημεία είναι η εμπιστοσύνη αυτών των παιδιών στον ψυχολόγο ώστε να κατανοήσουν πόσο σημαντικό είναι να πάνε στο σχολείο. Αυτά τα παιδιά ενδιαφέρονται για το μέλλον τους και σκέφτονται σαν ενήλικες και αναζητούν τι θα κάνουν από εδώ και πέρα. Αυτά τα παιδιά τώρα με το lockdown ανυπομονούν ακόμα περισσότερο γιατί θέλουν να ξέρουν άμεσα και γρήγορα το επόμενο βήμα και τι θα γίνει στην συνέχεια της ζωής τους.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάει κανείς πως υπήρχαν πολλά προβλήματα στην Πεντέλη καθώς άτομα με σημαντικές θέσεις που βρίσκονται ήδη στην εξουσία και όσο παραμένουν δεν θα αφήναν αυτά τα παιδιά να πάνε στα σχολεία, ανέφερε ο Κώστας Χριστόπουλος Γραμματέας Συλλόγου Γονέων Κρυσταλλείου Πεντέλης, γιατί πίστευαν πως θα ήταν βάρος για τα σχολεία. Υπήρξε μια έντονη επιφυλακτικότητα από κάποιους εκπροσώπους του δήμου οι οποίοι ευτυχώς δεν εκπροσωπούνε την πλειοψηφία.
Η Λίνα Βαϊανού μίλησε για το πρόγραμμα που έτρεξε το 2019 για την PRAKSIS, το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» και το ίδρυμα “Barcelona” (το πρόγραμμα ονομαζόταν “Football Net”) σε επιλεγμένα σχολεία της Αττικής, μεταξύ των οποίων και το Κρυστάλλειο. O σκοπός του προγράμματος αυτού ήταν η κοινωνική συνοχή όλων των παιδιών με την ένταξη τους σε κάποιες τάξεις. Τα παιδιά που φοιτούσαν στα σχολεία αγκάλιασαν τα παιδιά του ξενώνα με πολύ αγάπη. Τα ασυνόδευτα παιδιά αυτό που θέλουν κατά την γνώμη της είναι ένα χέρι βοηθείας για να ενταχθούνε, να σταθούν στα πόδια τους και να έχουν εμπιστοσύνη στην υπάρχουσα κατάσταση.
Η διευθύντρια του 1ου Δημοτικού σχολείου Πεντέλης κ. Ελένη Πλέστη αναφέρθηκε στον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του Κρυστάλλειου Πεντέλης για την γιορτή που έγινε, καθώς και στα ασυνόδευτα παιδιά που φοιτούσαν στο σχολείο. Τα παιδιά αυτά, όπως είπε μετά την προσωπική της εμπειρία που είχε μαζί τους, της ανέφεραν την περιπέτεια που πέρασαν από εκεί που έφυγαν μέχρι να φτάσουν σε αυτό το σχολείο. Περιέγραψε τα θέλω αυτών των παιδιών που ζητάνε απλά να ενδιαφερθεί κάποιος για τα συναίσθημά τους. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάει κάποιος πως στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν ένα βασικό μέλημα, τι θα κάνουν από εδώ και πέρα και κυρίως στο άμεσο μέλλον. Η διευθύντριά τόνισε πως τόσο η ίδια όσο και οι μαθητές, οι καθηγητές και οι γονείς είναι σε θέση να κάνουν το καλύτερο δυνατό και για το ένα παιδί που φοιτά αυτή την στιγμή αλλά και γενικότερα.
Η κ. Ελένη Ζευκιλή αναφέρθηκε με την τοποθέτηση της στην δική της εμπειρία που είχε από παιδάκια του ιδρύματος Πεντέλης που φοιτούσαν σε σχολείο που κατέληγαν παιδιά που τα είχαν εγκαταλείψει οι γονείς τους. Αναφέρθηκε σε παράδειγμα με παιδιά που δεν είχαν παπούτσια για την γυμναστική και την επόμενη ημέρα τα άλλα παιδάκια φρόντιζαν να τους δώσουν. Τόνισε πως οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς πρέπει να προσπαθήσουν να μπουν στην θέση του αυτών των παιδιών για να τα καταλάβουν, να δουν ποια είναι η ανάγκη αυτών των παιδιών. Περιέγραψε ένα περιστατικό όπου ένα προσφυγόπουλο πήγε να σώσει την δασκάλα του την στιγμή που ένα αυτοκίνητο δεν έκοψε ταχύτατα την ώρα η δασκάλα, εν είδη σχολικού τροχονόμου, ήταν μπροστά στον δρόμο, βοηθώντας να περάσουν τα παιδιά απέναντι. Οι καθηγητές αλλά και οι μαθητές έχουν να μάθουν πολλά από αυτά τα παιδιά εξήγησε. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι είναι η εξέλιξή αυτών των παιδιών και να γνωρίζουν για ένα χρονικό διάστημα που είναι και τι κάνουν ώστε να κατανοήσουν αν υπάρχουν δικά τους λάθη και να τα βελτιώσουν σε άλλα ασυνόδευτα παιδιά.
Στην συνέχεια τον λόγο πήραν γονείς παιδιών που πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, είτε τώρα, είτε πήγαιναν στο παρελθόν, με τα παιδιά τα οποία είναι ασυνόδευτα και περιέγραψαν την δική τους εμπειρία.
Ο κ. Γρηγόρης Λιβιεράτος δήλωσε πως θα πρέπει να αγκαλιαστούν αυτά τα παιδιά. Όσον αφορά την δομή στην Πεντέλη θα πρέπει να σταματήσουν κάποιες συμπεριφορές που λαμβάνουν χώρα, όπως κάποια παιδιά που πίνουν και γενικότερα την νοοτροπία που έχουν όταν βγαίνουν έξω από την δομή για να μην δημιουργείται άσχημο κλίμα προς τα έξω. Είναι τραγικό εξηγεί όταν ακούει πως νομικά δεν είναι κανένας υπεύθυνος γι’ αυτά τα ανήλικα παιδιά και δηλαδή κάποιο μπορεί να πάρει το σακίδιο του και να φύγει καθώς αναρωτιέται τι θα γίνει αν συμβεί πχ κάτι άσχημο στο δρόμο.
Η κ. Ελευθερία Μηνίτσιου, ανέφερε πως δεν είχε εμπειρία από προσφυγόπουλα όμως από την συζήτηση που έγινε συνειδητοποίησε πως μόνο θετικά πράματα και εμπειρίες μπορεί να αντλήσει κανείς από αυτά τα παιδιά.
Ενώ η μητέρα μια μαθήτριας, η κ. Νέλλη Στεφανάκου, εξήγησε πως δεν είχε και την καλύτερη εμπειρία όσον αφορά την αντιμετώπιση των γονιών των άλλων παιδιών στο σχολείο σε σχέση με τα προσφυγόπουλα. Υπήρχαν γονείς που είχαν επιθετική συμπεριφορά απέναντι σε συνομήλικα παιδιά των παιδιών τους, μόνο και μόνο γιατί ήταν προσφυγόπουλα. Πήγαιναν έξω από το σχολείο και παρακολουθούσαν τι γινόταν στα διαλείμματα. Υπήρχαν ατέλειωτες συσκέψεις για την επικινδυνότητα αυτών των παιδιών που τελικά ήταν μόνο τρία. Το μόνο καλό σε όλη αυτή την υπόθεση ήταν η αντίδραση των ίδιων των παιδιών, που μπορεί από τα σπίτια τους να υπήρχε μια αρχική αρνητική αντιμετώπιση στο όλο θέμα, όμως τα παιδιά ήταν πολύ θετικά απέναντι στα ασυνόδευτα παιδιά. Ένα θέμα που δημιούργησε θετικά σχόλια, ήταν πως τα προσφυγόπουλα σταματούσαν για να περάσουν τα άλλα παιδιά και κυρίως τα κορίτσια, πράγματι ένα γεγονός που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση. Μέσα στην τάξη στην αρχή υπήρχε μια αμηχανία αλλά στην συνέχεια υπήρξε προσαρμογή. Όλα αυτά συνέβησαν στο γυμνάσιο της Πεντέλης. Η ίδια έχει φιλοξενήσει στο σπίτι της παιδί μεταναστών και έχει διαπιστώσει πως κάθε «χιλιόμετρο που έχουν διανύσει» τους έχει δώσει και μία δυνατότητα. Δεν πιστεύει πως υπάρχει ξενοφοβία αλλά φτωχοφοβία.
Αφού ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος τοποθετήσεων ακολούθησε νέος, δεύτερος κύκλος, με κάποιες διευκρινήσεις και κάποια θέματα και ερωτήματα που τέθηκαν στο τραπέζι από τους ομιλητές.
Η κ. Ειρήνη Αγαπηδάκη, Ειδική Γραμματέας Προστασίας Ασυνόδευτων Προσφυγόπουλων, αναφέρθηκε και ξεκαθάρισε επίσης γιατί στην χώρα μας υπάρχουν ανήλικα προσφυγόπουλα από 14 χρόνων και πάνω και όχι μικρότερα σε ηλικία. Αυτό συμβαίνει γιατί είτε χάνονται, είτε πεθαίνουν, είτε τις περισσότερες φορές τα εκμεταλλεύονται σε σκλαβοπάζαρα, σε διακίνηση οργάνων και συνεπακόλουθα έρχονται περισσότερο αγόρια. Όσον αφορά την ταυτοποίηση της ηλικίας τους, υπάρχει μια διαδικασία και βάση νόμου εφαρμόζεται από το καλοκαίρι του 2020 για τον προσδιορισμό της, ώστε να μην συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο ανήλικα παιδιά με ενήλικες. Αυτά τα παιδιά που έρχονται στην χώρα μας δουλεύουν για να ζήσουν από πέντε χρονών και όταν έρχονται εδώ και τους προτρέπουν να πάνε σχολείο και να κάνουν μαθήματα αντιλαμβάνονται ότι τα παιδιά δυστυχώς δεν το θεωρούν φυσιολογικό να πάνε σχολείο. Τόνισε πως πρόκειται για παιδιά που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, τους δικούς τους ανθρώπους, το πώς δηλαδή θα ζήσουν και γι’ αυτό επιθυμούν να δουλέψουν για να στείλουν χρήματα στους δικούς τους και όχι να πάνε σχολείο. Τέλος η κ. Αγαπαδάκη ανέφερε πως θα κάνει τα πάντα για αυτά τα παιδιά ακόμα και αν επιστέψουν πίσω στην πατρίδα τους ώστε να τους δώσει όλα τα εφόδια ώστε και να πάνε για πρώτη φορά στο σχολείο στην Ελλάδα και να μάθουν την Ελληνική γλώσσα.
Ο Γιάννης Μπουλούκος, καθηγητής φυσικής αγωγής, ανέφερε ότι η εμπειρία του είναι μεγάλη με παιδιά όχι όμως και με παιδιά που έχουν έρθει από άλλη πατρίδα. Χάρηκε που του δόθηκε αυτή η δυνατότητα να συναναστραφεί μαζί τους στο πλαίσιο του αθλητισμού κάτι που ήταν πρωτόγνωρο και συγκλονιστικό για εκείνον καθώς δεν περίμενε να βιώσει τέτοια συναισθήματα. Πιστεύει πως πρέπει να αγκαλιαστούν αυτά τα παιδιά σε τοπικό επίπεδο και να πάρουν αγάπη. Πρέπει πρώτα οι μεγαλύτεροι να αγκαλιάσουν αυτά τα παιδιά και να δώσουν το στίγμα μας κάτι που θα ανοίξει τον δρόμο και για τα για τα νέα παιδιά πράξουν το ίδιο.
Όσον αφορά το πόσο στοιχίζουν αυτά τα παιδιά στην χώρα μας και στην τοπική κοινωνία, έλαβε χώρα η πολύ σημαντική ερώτηση που την έθεσε ο κ. Κώστας Χριστόπουλος στην κ. Αθανασία Νικολοπούλου, η οποία τόνισε πως η δομή “Νεφέλη 2” συγχρηματοδοτείται από το «Ταμείο Ασύλου Μετανάστευσης και ‘Ένταξης». Αναρωτήθηκε πως προκύπτει η ανακρίβεια πως ο Έλληνας πληρώνει το φαγητό και τον ρουχισμό του παιδιού-πρόσφυγα. Εξήγησε πως οφείλουν όλοι να τα προστατεύσουν και πως όλα τα παιδιά έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα. Τα χρήματα που δίνονται είναι χρήματα κοινοτικά. Ο προϋπολογισμός αυτών των δομών καλύπτεται σε ποσοστό 75% από κοινοτικούς πόρους και σε 25% από εθνικούς πόρους. Το σημαντικό όμως, τόνισε ο κ. Βουδούρης στο κλείσιμο της τοποθέτησης του, είναι πως πάνε αυτά τα χρήματα στην Ελληνική κοινωνία καθώς πρόκειται για μια ενίσχυση που έρχεται από την Ευρωπαϊκή ένωση και καταλήγει στην ελληνική κοινωνία μιας και ξοδεύονται σε δικά ελληνικά προϊόντα και σε τοπικές γειτονιές.
Την εκδήλωση έκλεισε ο συντονιστής της εκδήλωσης κ. Κώστας Χριστόπουλος που επισήμανε πως όλα τα παιδιά είναι παιδιά μας. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τον ανίσχυρο είναι δείγμα ισχύος, ενώ η αγένεια δεν είναι δύναμη. Επίσης ανέφερε πως η ανοχή, η υποδοχή και η φιλοδοξία είναι δείγμα ισχύος και βοηθάει αυτούς που προστατεύουμε.
